คำถามและคำตอบในปาฏิเทสนียกัณฑ์

สิกขาบทที่ 1

[383] ถามว่า ภิกษุเข้าไปสู่ละแวกบ้าน รับของเคี้ยวก็ดี ของฉัน
ก็ดี ด้วยมือของตน จากมือของภิกษุณีมิใช่ญาติ แล้วฉันต้องอาบัติเท่าไร.
ตอบว่า ภิกษุเข้าไปสู่ละแวกบ้าน รับของเคี้ยวก็ดี ของฉันก็ดี ด้วย
มือของตน จากมือของภิกษุณีมิใช่ญาติ แล้วฉันต้องอาบัติ 2 คือ รับด้วยมุ่ง
จักฉัน ต้องอาบัติทุกกฏ 1 ต้องอาบัติปาฏิเทสนียะ ทุก ๆ คำกลืน 1.
ภิกษุเข้าไปสู่ละแวกบ้าน รับของเคี้ยวก็ดี ของฉันก็ดี ด้วยมือของตน
จากมือของภิกษุณีมิใช่ญาติแล้วฉัน ต้องอาบัติ 2 เหล่านี้.

สิกขาบทที่ 2

[384] ภิกษุไม่ห้ามภิกษุณีผู้ยืนสั่งเสียอยู่ แล้วฉัน ต้องอาบัติ 2 คือ
รับด้วยมุ่งจักฉัน ต้องอาบัติทุกกฏ 1 ต้องอาบัติปาฏิเทสนียะ ทุก ๆ คำกลืน 1.

สิกขาบทที่ 3

[385] ภิกษุรับของเคี้ยวก็ดี ของฉันก็ดี ในสกุลที่สงฆ์สมมติว่า
เป็นเสกขะ ด้วยมือของตนมาฉัน ต้องอาบัติ 2 คือ รับด้วยมุ่งจักฉัน ต้อง
อาบัติทุกกฏ 1 ต้องอาบัติปาฏิเทสนียะ ทุก ๆ คำกลืน 1.

สิกขาบทที่ 4

[386] ถามว่า ภิกษุรับของเคี้ยวก็ดี ของฉันก็ดี อันเขาไม่ได้บอก
ให้รู้ไว้ก่อน ในเสนาสนะป่า ด้วยมือของตน ในวัดที่อยู่แล้วฉัน ต้องอาบัติ
เท่าไร.

ตอบว่า ภิกษุรับของเคี้ยวก็ดี ของฉันก็ดี อันเขาไม่ได้บอกให้รู้ไว้ก่อน
ในเสนาสนะป่า ด้วยมือของตน ในวัดที่อยู่แล้วฉัน ต้องอาบัติ 2 คือ รับด้วย
มุ่งจักฉัน ต้องอาบัติทุกกฏ 1 ต้องอาบัติปาฏิเทสนียะ ทุก ๆ คำกลืน 1.
ภิกษุรับของเคี้ยวก็ดี ของฉันก็ดี อันเขาไม่ได้บอกให้รู้ไว้ก่อนใน
เสนาสนะป่า ด้วยมือของตน ในวัดที่อยู่แล้วฉัน ต้องอาบัติ 2 เหล่านี้.
ปาฏิเทสนียะ 4 สิกขาบท จบ

คำถามและคำตอบอาบัติในเสขิยกัณฑ์

วรรคที่ 1

[387] ถามว่า ภิกษุอาศัยความไม่เอื้อเฟื้อ นุ่งผ้าเลื้อยหน้า หรือ
เลื้อยหลัง ต้องอาบัติเท่าไร.
ตอบว่า ภิกษุอาศัยความไม่เอื้อเฟื้อ นุ่งผ้าเลื้อยหน้า หรือเลื้อยหลัง
ต้องอาบัติตัวหนึ่ง คือ ทุกกฏ.
ภิกษุอาศัยความไม่เอื้อเฟื้อ นุ่งผ้าเลื้อยหน้า หรือเลื้อยหลัง ต้อง
อาบัติตัวหนึ่งนี้.
[388] ภิกษุอาศัยความไม่เอื้อเฟื้อ ห่มผ้าเลื้อยหน้า หรือเลื้อยหลัง
ต้องอาบัติตัวหนึ่ง คือ ทุกกฏ.
[389]ํ ภิกษุอาศัยความไม่เอื้อเฟื้อ เปิดกาย เดินไปในละแวกบ้าน
ต้องอาบัติตัวหนึ่ง คือ ทุกกฏ.